Laboratorium
Stała, bezkompromisowa kontrola stosowanego surowca, produkowanej tektury i opakowań wspierana jest przez pracowników nowocześnie wyposażonego laboratorium analiz wytrzymałościowych, którzy na bieżąco prowadzą poniższe rodzaje badań:
Jest to masa arkusza tektury falistej o polu powierzchni równym 1 m2. Podawana jest w [g/m2]. Pole arkusza próbki do wykonania oznaczenia powinno wynosić odpowiednio nie mniej niż 100cm2 i nie więcej niż 1000 cm2. Jest to jedna z podstawowych wielkości charakteryzujących parametry wytworów papierniczych (w tym tektury falistej). Zakres tolerancji gramatury wynosi ±4%. Obecnie w dobie stosowania coraz bardziej różnorodnych papierów w celu określania jakości danej tektury wymaga się uzupełnienia specyfikacji tektury również innymi parametrami, jak np. ECT czy inne.
PN-ISO 536:1996
Badanie to pozwala ocenić poziom wchłaniania wody przez papier lub tekturę. Masa wody, wchłonięta w określonym czasie przez 1 m2 papieru lub tektury w określonych warunkach, równa jest absorbliwości wody w jednostkach Cobb.
ISO 535 , TAPPI T441
Określa maksymalne ciśnienie wytwarzane przez układ hydrauliczny, wypychający elastycznąokrągłą membranę sztywno zaciśniętą na obrzeżach próbki tektury, która to powoduje jej pęknięcie. Wytrzymałość na przepuklenie wyraża się w [kPa].
PN-EN ISO 2759:2005
Badanie polega na określeniu wartości siły odniesionej do długości krawędzi próbki tektury, działającej równolegle do kierunku fal i powodującej załamanie próbki. Badanie ECT jest miarą odporności na działania sił równoległych do fali. Siły te mają kluczowe znaczenie podczas składowania pudeł w stosie.
PN-EN ISO 3037
Badanie polega na wywieraniu ciśnienia na zewnętrzne warstwy płaskie tektury falistej, powodującego trwałe zgniecenie fali. Wartość tego parametru zależy od rodzaju fali i jakości papieru użytego na warstwę pofalowaną.
PN-EN 23035
Wyznacza moment oporu na jednostkę szerokości jaki wykazuje tektura falista przy zginaniu w granicach odkształcania sprężystego. Precyzyjnie wskazuje nawet niewielkie zgniecenie tektury niemożliwe do oznaczenia innymi metodami.
PN-ISO 5628
Odporność na przebicie. Oznaczenie tego parametru polega na pomiarze energii wymaganej do całkowitego przebicia próbki tektury głowicą , która ma postać ostrosłupa z trójkątem prostokątnym w podstawie. Metoda ta ma zastosowanie do wszystkich rodzajów tektury. Wytrzymałość na przebicie wyraża się w [J].
ISO 3036:1975
Badanie określa odporność opakowania na ściskanie. Wyraża się poprzez wartość siły działającej bezpośrednio na pudło przy jego zgniataniu, jaka powoduje jego zniszczenie lub odkształcenie.
PN-ISO 12048
Badanie polegające na określeniu optymalnej siły potrzebnej do otwarcia opakowania poprzez zerwanie perforacji. Oznaczenie tego parametru polega na umieszczeniu w otworze kartonu przyrządu w kształcie ludzkiej dłoni, który mierzy rzeczywiste obciążenie jakie będzie przykładane podczas użytkowania. Siła mierzona w jednostkach N, pozwala zoptymalizować dobór zastosowanych linii perforujących na wykrojniku do zastosowanych kompozycji papierów
